آموزش نوازندگی ساز تار

تار چیست؟

تار از سازهای اصلی موسیقی ایرانی‌ است با صدایی شفاف و رسا. پیشینه‌ی ساز تار به شکل کنونی‌اش به دوره‌ی قاجار برمی‌گردد و بسیاری از ردیف‌های سازی‌ مانند ردیف میرزاعبدالله و میرزاحسینقلی با سازهای تار و سه‌تار نواخته و تدوین شده‌اند.

ساز تار متشکل از ۶ سیم است که بصورت جفتی با هم کوک می‌شوند.
در نگاه اول کاسه و دسته‌ی ساز دو بخش اصلی ساز تار را تشکیل می‌دهند.

بر روی دسته‌ی ساز پرده‌ها قرار دارند که به آنها دستان هم می‌گویند. در انتهای دسته محل قرار گیری گوشی‌های ساز است که به آن سرپنجه می‌گویند. کاسه‌ی تار از دو بخش تشکیل شده که به هم متصل هستند و روی حفره‌ی طنینی آن یک پوست نازک کشیده شده است. روی پوست ساز خرک که معمولا از جنس شاخ یا استخوان است قرار می‌گیرد.

سیم‌های تار که فلزی و بسیار نازک هستند از قسمت سیم‌گیر روی کاسه‌ به ساز وصل می‌شوند و از روی خرک و سپس شیطانک ساز عبو می‌کنند و وارد سرپنجه‌ی ساز می‌شوند و انتهای سیم داخل گوشی‌ها قرار میگیرد.

تار با مضراب‌هایی از جنس فلز برنج و یا گاهی با مضراب‌هایی از جنس شاخ نواخته می‌شوند. قسمت انتهای مضراب که در دست قرار می‌گیرد از جنس موم است.

در گروه‌نوازی‌ها و آثار تکنوازی، تار از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و نام ساز تار را در دوره‌های مختلف و با شیوه‌های نوازندگی متفاوت با اساتیدی چون جلیل شهناز، لطف الله مجد، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده و… می‌شناسیم.